- дабир
- [دبير]1. нависанда ва таҳриркунандаи мактубу ҳуҷҷатҳои давлатӣ, мирзо, муншӣ, котиб2. муаллим, мактабдор, омӯзгор3. котиби созмони иҷтимоӣ, ҳизбӣ ва ғ. : дабири кулли Созмони Милали Муттаҳид
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.